Μακ Ντάγκαλ, Γουίλιαμ

(William MacDougall, Λάνκασαϊρ 1871 – Ντάραμ, Βόρεια Καρολίνα 1938). Αμερικανός ψυχολόγος, αγγλικής καταγωγής. Σπούδασε ιατρική και ανθρωπολογία στο Κέιμπριτζ και στο Λονδίνο, και έπειτα από ένα ταξίδι στη νήσο Βόρνεο άρχισε έρευνες στο πεδίο της πειραματικής ψυχολογίας. Κατά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο μετανάστευσε στις ΗΠΑ και εργάστηκε στα πανεπιστήμια Χάρβαρντ και Ντιουκ του Ντάραμ. Επηρεασμένος από τον Δαρβίνο, από τη σκοτσέζικη εμπειριοκριτική παράδοση και από τον Γουίλιαμ Τζέιμς, ο Μ.Ν. ενδιαφέρθηκε για τη σκόπιμη προσπάθεια (purposive striving) στη νοητική δραστηριότητα: κατά τη γνώμη του κάθε συμπεριφορά τείνει προς έναν σκοπό και κινείται από ένστικτα, που συνοδεύονται από διανοητικές και συναισθηματικές καταστάσεις. Η αντίληψη αυτή, για το ενστικτώδες της ανθρώπινης συμπεριφοράς, τον οδήγησε να επεξεργαστεί από τους πρώτους μια κοινωνική ψυχολογία σε πειραματικές βάσεις που, αν από το ένα μέρος τον έφερε κοντά στην προβληματική του Φρόιντ, από το άλλο τον εξέθεσε στις επικρίσεις των οπαδών της μηχανιστικής ψυχολογίας της συμπεριφοράς που κυριαρχούσε τότε. Μεταξύ των έργων του συμπεριλαμβάνονται: Εισαγωγή στην κοινωνική ψυχολογία (1908), Ψυχολογία: η μελέτη της συμπεριφοράς (1912), Γενικές αρχές ψυχολογίας (1923).